https://ebookpoint.pl/ksiazki/miejsce-zastawione-patryk-daniel-garkowski,s_00ya.htm

  (Członkowie dzisiejszego społeczeństwa w różny sposób rezerwują sobie miejsca w instytucjach, na przykład w kinach, ekskluzywnych restauracjach oraz w luksusowych hotelach, lecz są to z reguły sposoby przyjęte przez ogół, właściwe i stosowne metody.
  Natomiast w utworze pt. Miejsce zastawione jeden z młodych bohaterów - szesnastoletni oraz niezmiernie agresywny, wulgarny chłopiec zajął miejsce w restauracji typu fast-food dla swojego serdecznego kolegi w sposób niespotykany i niegodziwy - poprzez usytuowanie nogi na siedzisku, a zatem chłopczyk postawił też na krześle swój brudny but. Toteż, możliwie że nieświadomie, pozwalał na ekspansję straszliwym drobnoustrojom. A akurat zaś narrator, wykreowany w cudownym opowiadaniu, przebywał wtedy w restauracji i spożywał kawę capuccino, widział więc on wulgarne, a także pozbawione higieny siedzeniowe zjawisko. Wkrótce potem rozpoczęła się dynamiczna interakcja społeczna z młodymi ludźmi, z ich przecież powodu się ona zaczęła. Komunikacja z groźnymi nastolatkami przyniosła jednak nieoczekiwane oraz okropne skutki dla głównej postaci, opowiadającej swe trudne przygody.
  Motyw krzesła restauracyjnego pozostaje w utworze istotny, towarzyszy on zawiązaniu akcji i okazuje się być czymś, co pozwala przypomnieć, skoncentrować się i dokonać refleksji. Lecz wartka akcja nie dzieje się tylko i wyłącznie w środku gastronomicznego obiektu. Chłopcy, opuściwszy lokal, śledzą biednego, eleganckiego pana, ponieważ pragną go upokorzyć i dręczyć okrutnie. Dochodzi do straszliwej konfrontacji, która jednak nie kończy całej fabuły.
  W tekście tym zastosowana jest narracja pierwszoosobowa - opowiadanie przypomina wpis w dzienniku intymnym. Narrator to postać bardzo mądra, inteligentna, bardzo wrażliwa, on obserwuje uważnie i rozsądnie przestrzeń. Niegodziwe istoty nieletnie próbuje właściwie resocjalizować. I mówiąc do chłopców, badacz posługuje się przepięknymi, przekonującymi słowami, chociaż chłopcy śmieją się z niego. Odporni są oni na edukowanie zdrowotne i resocjalizowanie, odrzucają wychowawcze i dobre wpływy uprzejmego pana. Zastanie złych chłopców w restauracji doprowadziło do pewnych przygód, niezmiernie tragicznych. Ale i jednocześnie szalenie ciekawych. Ja z całego serca zapraszam do przeczytania mojego przepięknego opowiadania, napisanego w konwencji realistycznej. Do opowiadania stworzyłem też pięćdziesiąt zadań, zatem przygoda z czytaniem może trwać o wiele dłużej.  Patryk Daniel Garkowski, 25.08.2021 r.)

 

 

https://ebookpoint.pl/ksiazki/na-niebezpiecznym-kladzie-patryk-daniel-garkowski,s_00xn.htm

  (W tym przepięknym opowiadaniu tematem głównym okazuje się być podróżujący na niebezpiecznym kładzie nastoletni chłopiec, o nieznanym czytelnikowi imieniu. Ten młody organizm jest wulgarnym i agresywnym kryminalistą. Jeździ sobie po lesie na kładzie, a niedługo potem do lasu przychodzi pan badający, zbierający rośliny oraz grzyby. Niegodziwy, młody łobuz wymusza haracz od przestraszonego, dorosłego mężczyzny, który akurat wtedy nieopatrznie odwiedził sosnową monokulturę, nie wiedząc z czym to się będzie wiązało. Dochodzi zatem do nieprzyjemnej interakcji społecznej chłopca z jego ofiarą - mądrym, genialnym naukowcem. Dziecko jest tutaj negatywną postacią - napastnikiem i złoczyńcą.
  Wspaniałe dzieło literackie wyraźnie dzieli się na dwie części kompozycyjne, a ten dwupodział oparty jest na innym czasie toczenia się zdarzeń. Wcześniej chłopiec jeździ na straszliwym sprzęcie, zaś jakiś czas później doznaje wypadku - uderza w drzewo. O tym wszystkim opowiada inteligentny oraz elokwentny narrator. Biedny organizm płci męskiej trafia w stanie ciężkim do szpitala. Toteż tekst zawiera w sobie następujący morał: niech zarówno młodzi, jak i starsi uważają na siebie, niech nie jeżdżą sobie na tak niebezpiecznych wehikułach. Główny bohater tekstu pogrąża się w smutku i współczuje biednej dziecince.
  W dzisiejszych czasach często się zdarza, iż ludzie młodzi jeżdżą na motorach, kładach albo poruszają się prędko samochodami. Powodują tym samym potencjalne niebezpieczeństwo dla ludzi wokoło, których mogą potrącić, zranić, uśmiercić. Jedną z dzisiejszych patologii społecznych są chociażby nocne wyścigi po miastach, gdzie używane są takie środki transportu, jak luksusowe auta osobowe, a także i motory. Natomiast niektórzy rodzice, o nieprawidłowych postawach, kupują dzieciom, gdy o to poproszą, ciężkie i superszybkie motory, kłady, które ciężko im nawet udźwignąć kończynami górnymi. A przecież kultura transportowa naszego społeczeństwa powinna być właściwa oraz dobra. Korzystanie z osiągnięć technicznych cywilizacji powinno korespondować z umiarem i zasadnością używania wehikułów, służących do przemieszczania się w obrębie środowisk planety.

Patryk Daniel Garkowski
5 sierpnia 2021 r.)

 

https://ebookpoint.pl/ksiazki/maksymilian-wstydzioszek-patryk-daniel-garkowski,s_00xm.htm

   (Opowiadanie realistyczne, którego temat główny stanowi niekulturalne zachowanie nastoletniego chłopca - Maksymiliana, młodego piłkarza - wobec jego dorosłego znajomego, z którym wcześniej miał do czynienia. Miejscem akcji utworu okazuje się wnętrze nowoczesnego, będącego w ruchu tramwaju, porusza się nim zmęczony po pracy, elegancko ubrany, zamożny pan urzędnik. Oto szybko statyczność sytuacji epickiej rozpada się, gdy do prędkiego pojazdu wchodzi chłopaczek - pan jakiś czas temu obdarował go niemałą ilością pieniędzy. Kiedy kochany przybysz zauważa swojego niedawnego dobroczyńcę, zamiast okazać serdeczność, wdzięczność, porozmawiać, przybiera unikającą postawę. Szesnastoletni organizm zaczyna zasłaniać się lekko kapturem. On sygnalizuje elementem ubioru oraz delikatnym odwróceniem ciała brak chęci kontaktu, interakcji z niezwykłym, mądrym człowiekiem, jaki mu przecież pomógł niegdyś. Zachowanie niedorosłej istoty sprawia przykrość smutnemu panu i jest bardzo niemiłe. Z drugiej jednak strony jest to już jakaś reakcja społeczna, a nie całkowite zignorowanie, czy zobojętnienie. Okazuje się, iż chłopiec widzi ludzi wokoło, posiada dobry wzrok, reaguje na otoczenie, czyni ruchy za pomocą swych kończyn. A zaobserwowane zachowanie jest wyjątkowe, prawie nigdy nie spotykane w życiu codziennym. Lecz jednocześnie styczność przestrzenna w środkach komunikacji publicznej stanowi zjawisko powszechne, często uciążliwe i niekomfortowe dla person podróżujących.
  Istnieją różne działania, prowadzące do osłabiania i zaburzania styczności przestrzennej, jeżeli chodzi o jadące pojazdy. Go właśnie stanowi działanie mającego szesnaście lat Maksymiliana, który swoją osobą uświadomił znajomemu, iż raczej nie chce z nim rozmawiać, nie chce do niego podchodzić, ani nie pragnie, aby dorosły pan podszedł do niego. Wobec osób nieznajomych Maksymilian nie zakryłby się kapturem. Przeciwieństwo zaś tego stanowiłaby reakcja zachęcająca do rozmowy, interakcji -  uniesienie ręki jako gest przywitania, uśmiechnięcie się, czy zmniejszenie dystansu fizycznego... A przecież nastoletni negatywny bohater utworu znajdował się cały czas na końcu tramwaju i nie okazał przychylności temu, kto wręczył mu finansowe wsparcie.

Patryk Daniel Garkowski
5 sierpnia 2021 r.)

 Ukończyłem dwuletnią policealną szkołę na kierunku: technik ochrony fizycznej osób i mienia.