(W zbiorze tym znajduje się trzynaście scenariuszy filmów krótkometrażowych: 1) Pan Wróbelek Pemelek, 2) Towarzysz młodego Piłkarza, 3) Na strzelnicy, 4) Zawiązywanie buta na przystanku autobusowym, 5) Babcia i Wnusio, 6) Harcerz okrutny mnie związał (węzeł stanowi niezmiernie mocny), 7) Zapakowany prezent, 8) Komunikacja ufoludkowa?, 9) Młody Strażak, 10) Challenge: rzucanie kiełbaskami do buzi, 11) Obrzydliwe cukierki z alkoholem, 12) Challenge antyrączkowy, 13) Asystent Bankowy.
Scenariusze tutaj zawarte są ciekawe, oryginalne, intrygujące. Ale i również, cóż, kontrowersyjne - jedne bardziej, a inne mniej. Ogólnie, charakterystyczną ich cechą będzie występowanie bohatera negatywnego - młodego człowieka płci męskiej - w scenariuszach pojawiają się aroganccy, niemili chłopcy, źli, swobodni, niekulturalni oraz agresywni, wyzywający, dokuczający. Zawsze tutaj negatywna postać chłopczyka skontrastowana zostaje z dobrym, dorosłym Panem - bohaterem pierwszoplanowym, a także pozytywnym.
Scenariuszy tutaj jest niemało. Każdy z nich okazuje się wspaniały oraz godny realizacji w postaci filmu.
Na przykład, scenariusz numer 1 - Pan Wróbelek Pemelek opiera się na karmieniu bohatera pozytywnego (Pana), zachowującego się jak ptaszek, sformowanymi ręcznie kulkami pieczywa przez okrutnego i sadystycznego młodego mieszkańca, zresztą lubiącego się dobrze wyspać. Ćwierkający Pan jest na balkonie.
Z kolei w scenariuszu numer 2 - Towarzysz młodego Piłkarza mamy do czynienia z treningiem sportowym, podczas którego to biedny Pan zostaje uprzedmiotowiony, potraktowany jak najzwyklejszy pachołek do wymijania, a potem zaś dorosły jegomość zostaje przywiązany przez zdolnego Piłkarza do bramkowego słupa.
Gdy chodzi o scenariusz numer 3 - Na strzelnicy, już sam jego tytuł określa, przybliża miejsce akcji. Tutaj chłopiec - uczeń liceum o profilu wojskowym - zamierza sobie postrzelać z broni, w ramach treningu, zaś Pana powstające hałasy, dźwięki wystrzałów wprawiają w rozpacz, bardzo denerwują, te okropne doznania akustyczne sprawiają starszemu znajomemu przykrość.
A problemem wykreowanym w scenariuszu czwartym - Zawiązywanie buta na przystanku autobusowym okazuje się być niehigieniczne zachowanie nastolatka, który niewłaściwie skorzystał z tamtejszej ławki - otóż on ubrudził ją swym nieobfitującym w stan czystości obuwiem. To zaś zachowanie zrodziło słuszną reakcję - elegancko ubrany Pan nawiązał rozmowę z chłopczykiem.
Zaś w jednym z kolejnych scenariuszy - piątym: Babcia i Wnusio występuje motyw obiadu - posiłek przynosi Babcia członkowi rodziny, lecz zły Wnuczek woli sobie korzystać z telefonu, aniżeli, w tym momencie, od razu, jeść. Zatem starsza kobiecinka denerwuje się, wpada w szał efemeryczny, w furię. Ale na koniec sytuacja odwraca się - Wnusio wygania dostarczycielkę jedzenia do kuchni, zabrania jej także przebywania w salonie.
Patryk Daniel Garkowski)
